Rabbi Esther Hugenholtz

Deze column verscheen eerder in augustus 2009 op Nieuw W!J . Nerveus kwam ik vorig jaar bij de huisarts. Na het trekken van een verstandskies had ik een infectie opgelopen en een antibioticakuur nodig. Eenmaal bij de balie keek de doktersassistente mij meewarig aan. “Verzekeringspapieren, alsjeblieft.” Dit zou een beruchte mantra worden, terwijl ik van arts naar radioloog naar specialist werd gestuurd: zonder papieren krijgt men gewoon geen zorg. De infectie gaf mij weinig hoofdpijn maar de administratieve rompslomp des te meer. Vervolgens moest ik nog bijna een jaar met de zorgverzekeraar worstelen voordat ik mijn vergoeding kreeg. Ondertussen bleven de rekeningen binnenstromen. Urenlang heb ik gefrustreerd aan de telefoon gehangen. Vanuit mijn joodse ethiek is het ondenkbaar dat iemand geen zorg zou krijgen of zelfs failliet kan gaan. Toch is dit helaas bittere realiteit in de VS. Hier drijft de gezondheidzorgsituatie velen tot discussie en wanhoop. Ook in de joodse media is de disc

Deze column verscheen eerder in juli 2009 op Nieuw W!J . Ik ben een ware expert geworden in het inpakken van koffers, al zeg ik het zelf. Kleding weet ik tot minuscuul formaat op te vouwen en geen enkel hoekje of plooitje blijft onbenut; van alles weet ik er nog in te proppen. Een hele koffer vol. En zo gebeurt het weer dat ook ik mijn koffers pak en weer op reis ga. Op reis. In onze tijd klinkt het zo vanzelfsprekend, zeker in de zomermaanden. Met onze Samsonites en reistassen trotseren we Schiphol waar ellenlange rijen bijbelse proporties aannemen. Reizen en de bijbel. Ook deze combinatie is zo vanzelfsprekend, zeker voor joden. Immers, Abraham was de eerst jood pur sang, een ervaren reiziger. Het reizen is vervlochten met zijn persoonlijkheid en roeping. In Genesis hoofdstuk 12 weten wij namelijk dat de Eeuwige hem roept een zegt: “lech lecha me’artzcha…” Dit wordt meestal vertaald met: "Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten, en ga naar het