Rabbi Esther Hugenholtz

Deze column verscheen eerder in maart 2011 op Nieuw W!J . Ik moet blij zijn maar het wil niet zo lukken. Morgenavond begint Poerim, het vrolijke joodse ‘carnaval’ waarin de boekrol Esther wordt gelezen, we ons verkleden en stomdronken worden: dit alles ter viering dat ‘we’ het weer een keer overleefd hebben. Zoals bij veel carnavals worden tijdens het Poerimfeest de gezagsverhoudingen op z'n kop gezet. In het bijbelverhaal weet de joodse koningin Esther het genocidale plan van de kwade Haman te torpederen en redt zij daarmee haar volk. Met Haman loopt het minder goed af. Hij komt te bungelen aan de galg die hij had opgezet om zijn snode plannen mee uit te voeren. Op Poerim volgt een aantal weken later het Pesachfeest waarin we de uittocht uit de Egyptische slavernij herdenken. Ook hierin worden de genocidale plannen van een dictatoriale snoodaard - farao - gedwarsboomd. Ditmaal is dat de held Mozes. Farao wilde alle pasgeboren Hebreeuwse jongetjes verzuipen in de Nijl. Ook hier ve...

photo credit Sermon Finchley Reform, Parashat Tzav Duty and Sacrifice He is prepared to die. It is his job. He brings his sacrifice, his burnt-offering. We do not know his face or his name. We know nothing of his place of birth, his family or his interests. What is his favourite food? What film did he see last? Did he kiss his wife goodbye before he left to minister to his dreadful task with grim determination? How can one begin to speak about the open wound of disaster? Words do not seem fitting yet silence becomes an accomplice in forgetting. No words can quiet the tremors of Japan’s earthquakes. When faced with a disaster of such Biblical proportions, questions of meaning push to the fore. As audacious (and perhaps even fruitless) as the task seems, it is our duty to find perspective on these events. At the same time, we should be cautioned to remember that neither justification nor comfort can be found in the inadequacy of mere words. The official death toll runs in the tens of tho...

Photocredit Finchley Reform Synagogue Parashat Pekudei This sermon explores the overarching theme touched upon in last week's sermon: can we draw an analogy between the power struggles in Torah and the pressing events of today's world? Accountability It’s been quite an intrepid journey, a political saga. These past five weeks, we have witnessed a people and its leadership wrestle with each other. Five weeks ago in parashat Terumah, the building of the Tabernacle was birthed in idealism. The people generously laid their riches at the feet of Moses and Aaron. But something transpired. The outpour of popular devotion was used to furnish not only the Mishkan itself but was also used to bolster the leadership of Moses and Aaron. Did the nascent Israelite democracy shift towards a theocracy? In parashat Tetzaveh we saw the Israelite donations transformed into priestly wealth. The High Priest, Aaron, is made a glorious garment. Yet Moses is silent. What happened between the sibling-r...

Image from weheartit This sermon was published previously on the website of Leo Baeck Collge Parashat Vayakhel Power to the People ‘Don’t you know, they’re talking ‘bout a revolution, it sounds like a whisper.’ Folk singer Tracy Chapman’s warm voice trills with restrained anticipation during the first bars of this famous song. I heard it as an idealistic teenager and was instantly inspired. It was Tracy Chapman’s music that encouraged me to learn how to play the guitar.   The days of revolutionary spirit seemed long gone. But revolutions can appear suddenly and unannounced, like a thief in the night. At first, they sound like whispers, but then their clarion call grows triumphant. These last few weeks we witnessed history in the making. With baited breath we watched the footage as Tunisia burst into flame, shortly followed by Egypt, Bahrain, Yemen and Libya. The initial euphoria over protesters marching on Tahrir Square ousting Egypt’s Mubarak was dampened by grisly reports of Gad...

Deze column verscheen eerder in februari 2011 op Nieuw W!J . "Je bent goed van vertrouwen!" Is dat een compliment of een verkapte vorm van kritiek? Vertrouwen associëren we in principe met positieve emoties. We durven een sprong in het diepe te nemen. Vertrouwen smeedt relaties, brengt gemoedsrust en schept een solide basis voor een optimistisch wereldbeeld. Toch krijgt het woordje ‘vertrouwen’ voor mij steeds vaker een bittere bijsmaak. Wie kun je tegenwoordig nog vertrouwen? Ooit liep ik als student culturele antropologie stage in de Achterhoek (jawel, heel exotisch!). Aangenaam verrast was ik dat men daar de achterdeur van het huis nog steeds niet op slot doet. Tegelijkertijd vond ik dit als doorgewinterde randstedeling ook een beetje naïef. Op microniveau is zulk cynisme een vorm van zelfbescherming. 'Vertrouw op God maar zet je fiets op slot.' Op macroniveau kan een gebrek aan vertrouwen schadelijker zijn. Een ander oudhollands spreekwoord is: ‘Wie goed doet, go...

images from talmudcomics.net Soncino Press , Adin Steinzalts en Schottenstein (Artscroll Press) hebben allen iets gemeen: ze hebben een grote bedrage geleverd in het toegankelijk maken van de Talmoed voor een breder publiek. Soncino vertaalde de tekst in statig engels, Adin Steinzalts vertaalde de Talmoed in modern iwriet en opende daarmee de deuren van de tekst voor miljoenen israeli's en de Schottenstein editie is een prachtige uitgave waarin de engelse en de hebreeuws/aramese teksten van de Vilna editie geintegreerd zijn. Alle drie de uitgaven zijn aan te raden voor de beginnende Talmoed student. Voor wie echter in plaatjes denkt, is er ook de Talmoed in stripvorm. Ja, u leest het goed: in stripvorm. Zoiets als 'Suske en Wiske en Lernende Leraren' maar dan anders. Een vriendin van mij, Yonah Medbh Lavery-Yisraeli is een voltijd Kollel-studente aan de Conservative Yeshiva te Jeruzalem en kunstenares. Op haar website, Talmudcomics.net kan men haar werk vinden. Yonah...

image by google Sermon Alyth Gardens Synagogue Parashat Terumah, 5th of February 2011 Eternal Flame It is easy to focus on the externals. At first glance, Parashat Terumah reads like a posh handbook for exclusive interior decorators. The text indulges in elaborate descriptions of the beautiful and ostentatious Mishkan. We are treated to a veritable treatise on physical beauty and material wealth: precious metals, costly fabrics and even exotic materials. Finely woven curtains dyed in royal blue, purple and crimson, vessels of pure gold and panels of acacia wood. This all culminates in the description of the seven-armed Menorah. To be made from a single clump of gold, beaten and shaped into elegant floral forms, the Menorah represents a masterpiece of Biblical craftsmanship. The true masterpiece, however, is made by internal craftsmanship. The craftsmanship of the soul, honed both by acts of goodness in ourselves and an awareness of goodness in the world. ‘ V’asu li mikdash v’shachanti...