Rabbi Esther Hugenholtz

D’rasja LJG Amsterdam: Begrenzing, bemoediging en vrijheid  Ik heb erg veel respect gekregen voor mijn man. Niet alleen heeft hij mij de afgelopen vijf jaar door dik en dun gesteund toen ik op de rabbijnenopleiding zat, maar hij heeft nu ook een begin gemaakt aan ‘de babykamer’. ‘De babykamer’ is een klus waar wij al enige tijd tegenop zagen. Naar de Prenatal – het glazuur springt van je tanden, zo zoet met al die hartjes en roze – om inkopen te doen, keurig met de lijst van kraamzorg in de hand (heb nooit geweten wat ‘hydrofiele luiers’ zijn. Het zijn dus geen luiers – zo leer je ook weer eens wat). En nu is mijn heldhaftige echtgenoot begonnen met het in elkaar zetten van de box voor ons kleine mannetje.  In de opvoedkundige wereld zijn er natuurlijk hele discussies over de zin of onzin van een box. Is het goed voor een baby om zo begrensd of beperkt te worden? Of biedt dat juist veiligheid en structuur aan een onoverzichtelijke en chaotische wereld waardoor een klein kindje met mee

(Dit is de Nederlandse vertaling van de 'Ordination Address' die ik ten gelegenheid van mijn rabbinale wijding op 7 juli 2013 heb gegeven). Wijdingspreek 7 juli 2013  Rabbijn Esther Hugenholtz  Hoe pas je een reis van twintig jaren dromen, tien jaren voorbereiding en vijf jaar studeren aan een rabbinale opleiding in een preek van 600 woorden? Op een talmoedische manier, natuurlijk, door het vertellen van een verhaal – of door het voorlezen van een stukje uit een hele oude brief.  “Utrecht, 26 Juny 1823 Lieve!  Beste Schat! Ik hebbe op den biddag met veel hulpe mogen prediken over Hozea 11:9 ik ben God en geen mensch: Daar Coll. Smith, Profr. Heringa en Merens over mij predikten, had ik in vergelijking een klein gehoor, gel. ik ook in de collecte de minste aller broederen was… mogt het mij maar ootmoedig voor God en menschen maken!”  Dit was een brief van mijn betovergrootvader Petrus Hugenholtz aan zijn geliefde vrouw, Christina. Hij is een van mijn direc

After five years of study at both the Ziegler School of Rabbinic Studies in Los Angeles and Leo Baeck College in London, I am proud to report that I have been ordained as a Rabbi by Leo Baeck College. The ceremony took place on Sunday the 7th of July 2013 at Northwood and Pinner Liberal Synagogue in Northwood, London. My ordaining rabbi was Rabbi Dr Charles Middleburgh, Director of Jewish Studies at the College. My husband, Dave Middleton, and Rabbi Professor Dr Marc Saperstein (my dissertation advisor) guided me to the bimah . Each of the three ordinands, Leah Jordan, Benji Stanley and myself, were ordained by rabbis with whom we feel a strong personal connection, which made for a lovely and intimate ceremony. Dr Laliv Clenman, teacher of Talmud and Rabbinic Texts at the College, gave us a stellar Ordination Address which was thoughtful, wise but also incredibly funny. {Rabbis Mark Levin, Leah Jordan, Laura Janner-Klausner, Benji Stanley, Esther Hugenholtz & Ch

Ordination Address  Rabbi Esther Hugenholtz, 7th of July 2013   How does one fit a journey of twenty years of dreaming, ten years of preparing and five years of studying at rabbinical school into a 600-word Ordination Address? Through the Talmudic way, of course, by telling a story. Or reading out a snippet of a very old letter.  “26th of June, 1823, Sweetheart! Dearest darling! …With great help [from God], I was able to preach this past Sunday on Hosea 11:9, ‘for I am God, and not a man.’ Because my colleagues... preached before me, I had a small audience by comparison and when it came to collecting the offertory, I was the least among my brethren… May it make me humble before God and man!”  This was a letter from my great-great-grandfather, Petrus Hugenholtz, to his beloved wife, Christina. Born in 1766, he is one of my paternal ancestors and a link in a long chain of Protestant ministers from my family, a theological dynasty. This family tradition was started when t